รู้ตัวว่ารักกันไม่ได้ ก็ยังฝืน
รู้ตัวว่ายืนเกือบไม่อยู่ เมื่อต้องตัดใจ
ต่างคนต่างมีตัวจริงอยู่ในใจ
เราเจอกันช้าไปใช่ไหมเธอ
อาทิตย์ไม่เคยขึ้นกลางคืน ก็รู้กัน
ดวงจันทร์ขึ้นกลาางวัน คงแปลกตา
เป็นไม่ได้สิ่งที่เรากำลังใฝ่หา
ต่อให้รอจนหมดเวลาลมหายใจ
มีทางเดียวต้องปล่อยมือ จากคนที่รักเราสุดหัวใจ
แต่มันเลวเกินไปถ้าตัดสินใจอย่างนั้น
รักเสียจนผูกผันแต่ความสัมพันธ์ไม่ได้ผูกตาย
ร้อยคำอธิบายก็ยังไม่ได้เธอมาครอบครอง
ทำได้เพียงห่วงใย ได้เพียงคิดถึง ไม่มีสิทธิ์หึง ได้เพียงแค่มอง
เก็บรักหยบไว้ในห้อง ของหัวใจ
อาทิตย์ไม่เคยขึ้นกลางคืน ก็รู้กัน
ดวงจันทร์ขึ้นกลาางวัน คงแปลกตา
เป็นไม่ได้สิ่งที่เรากำลังใฝ่หา
ต่อให้รอจนหมดเวลาลมหายใจ
มีทางเดียวต้องปล่อยมือ จากคนที่รักเราสุดหัวใจ
แต่มันเลวเกินไปถ้าตัดสินใจอย่างนั้น
รักเสียจนผูกผันแต่ความสัมพันธ์ไม่ได้ผูกตาย
ร้อยคำอธิบายก็ยังไม่ได้เธอมาครอบครอง
ทำได้เพียงห่วงใย ได้เพียงคิดถึง ไม่มีสิทธิ์หึง ได้เพียงแค่มอง
เก็บรักหยบไว้ในห้อง ของหัวใจ
รักเสียจนผูกผันแต่ความสัมพันธ์ไม่ได้ผูกตาย
ร้อยคำอธิบายก็ยังไม่ได้เธอมาครอบครอง
ทำได้เพียงห่วงใย ได้เพียงคิดถึง ไม่มีสิทธิ์หึง ได้เพียงแค่มอง
เก็บรักหยบไว้ในห้อง ของหัวใจ
เก็บรักหยบไว้ในห้อง ของหัวใจ